Offline na de dood

Mensen die tot 20 jaar geleden overleden, lieten misschien een dagboek na, mappen met administratie, wat foto-albums met vakantiekiekjes, een doosje met bewaarde verjaardagskaarten. En misschien zelfs een envelopje met zwoele liefdesbrieven, verstopt tussen wat boeken in de boekenkast. Als nabestaande trok je alles uit de kast, ging je op de grond zitten en liet je het één voor één zorgvuldig door je handen gaan. Links vormde zich een stapel met dingen die de deur uit konden, rechts een stapel met wat je wilde bewaren. 

En nu? Als je nu overlijdt laat je een enorme berg data achter. Talloze accounts op al dan niet obscure websites, bijvoorbeeld. Mijn wachtwoordmanager onthoudt op dit moment alleen al de inloggegevens van 238 accounts. Daarnaast heb ik een volle mailbox, post ik regelmatig iets op LinkedIn, heb ik Facebook, waar ik niks meer mee doe, maar waar nog wel allerhande foto’s en berichtjes op te vinden zijn. Op mijn telefoon staan 287 notities, 13.011 foto’s, 331 video’s en tienduizenden appjes. 

Maar wacht, er is meer. 

Op internet slingert een oude reisblog met verslagen over een rondreis in Zuidoost-Azië rond, een artikel over schermtijd, een podcast waarin ik geïnterviewd werd, een podcast die ik zelf maakte – voor altijd op het wereldwijde web. En zonder wachtwoord komen nabestaanden er niet zomaar bij. Als je dat al zou willen. Want ik heb geen dating-apps, maar als je die wel hebt, wil je dan dat je nabestaanden de intieme (of gênante?) berichten die je met je Tindermatch uitwisselde ook kunnen lezen? Of de boze mail die je naar je ex stuurde? Het Second Love-account dat je stiekem aanmaakte? Ik noem maar een dwarsstraat.

Iedereen heeft een digitale nalatenschap. Ook jij. En toch voelt het vaak niet zo urgent. We lachen smalend om Henk Krol als hij weer eens per ongeluk een overleden iemand feliciteert met diens verjaardag. Maar als een vriendin plotseling overlijdt en ze een paar maanden daarna toch een felicitatie op haar Facebook-tijdlijn krijgt, is dat eigenlijk best pijnlijk. Of stel je eens voor dat je nooit meer bij de Bitcoins van je overleden partner kunt komen omdat diegene het wachtwoord vergat te delen. Het gebeurt. 

Om nog maar te zwijgen van alle mogelijkheden die zich met nieuwe technologieën aandienen: een bewegende beeltenis van een overleden dierbare is in een handomdraai gemaakt en door een complete Whatsapp-chatgeschiedenis te uploaden wek je iemand met het grootste gemak digitaal tot leven als persoonlijke chatbot. Het kan allemaal en ik weet niet hoe het met jou zit, maar ík moet er niet aan denken om zo door te leven. Dus sta er eens bij stil, wat moet er met jouw digitale zelf gebeuren als je fysieke zelf overlijdt? Hoe wil je online herdacht worden? Wie mag je mails lezen, je smartphone inzien? En wie zeker niet? Ga alvast eens op de grond zitten, bedenk wat je allemaal hebt, maak in gedachten die twee stapels en ga erover in gesprek. 

Femke Hammer

Wil jij na het lezen van dit interview zelf aan de slag om je digitale nalatenschap te regelen? Wij loodsen jou er in 8 stappen doorheen met onze nieuwsbrief. Schrijf je hier in.